Op mijn 15^e startte ik als afwasser bij een eetcafé. Als snel stroomde ik door naar het restaurant, de plek om met gasten in contact te komen. Mensen zijn boeiend. Ik ontmoette ze allemaal. De ongeduldige gast. Het verliefde stel. De vriendengroep die komt voor bier en bitterballen en de gast die alleen zaken doet met de eigenaar en mij zijn lege glazen toevertrouwt.

De keuze voor de hotelschool, op mijn 18^e, was een logische. Tijdens stages leerde ik omgaan met collega’s en gasten van alle continenten. Eerst 5 maanden in Hotel Spaander in Volendam. Daarna 12 maanden op een exclusieve Country Club op Long Island, New York. Met een 5 sterren hospitality service ontzorgden we de leden en creëerden we voor hen een tweede thuis. Werkweken van 80 uur waren hier geen uitzondering.

Na New York vloog ik direct door naar Curacao. Een nieuwe plek, nieuwe mensen en een nieuwe cultuur. Mijn opdracht – zet een top-5 restaurant op – slaagde. Na 3 jaar was het tijd voor meer vastigheid in Nederland. Ik kocht een vervallen appartement dat ik verbouwde. Dat deed ik naast mijn fulltimebaan als restaurantmanager in Den Bosch. Na twee jaar was ik klaar voor een vervolgstap.

Omgaan met mensen, dat doe ik al heel mijn leven. Het leverde me veel mensenkennis op. Ik ontwikkelde een zesde zintuig voor het signaleren van behoeften en belemmeringen van ondernemers en medewerkers. En ontdekte dat één ding altijd opgaat: plezier op de werkvloer is de sleutel tot succes.